Hayatıma yeni bir kisinin girmesiyle yeni bi boyut kazandı dusuncelerim, yapmak istedigim seyler, yapamadıklarım, istediklerim , istemediklerim... Gecen gun gittigim bir seminerde duydum ilk defa Esref ARMAĞAN'ın adını. Bu zamana kadar duymadıgım icin kendimi sanssız hissediyorum. Umarım bu yazıyı sans eseri bile olsa okuyanlar, bittiginde benim hissettigim duyguları hisseder ve birlikte yeni bir kapı acarız hayatınıza , hayatımıza...
Saygıdeger bir insanın agzından anlatmak istiyorum bazı yerleri. Anlatım tarzı ve ele aldıgı kisiyle beni cok etkiledi cunku.
Esref ARMAGAN'ın hayata ilk adımlarıyla baslayalım oncelikle. Kendisi gorme engelli bir cocuktu ve her cocuk gibi soru sorarak etrafındakileri bunaltma yasındaydı. Tek bir kisi vardı cevresinde ki onun kahramanı diye nitelendirebiliriz bu kisiyi, babası sayın ARMAĞAN.
Bazı insanların hayatında yer edinmis bazı insanlar vardır...kimininki ogretmeni kimininki amcası vs. Ama onun babasıydı, cocugunun gorme engelli oldugunu ogrendiginde ne tur duygular yasadıgını tahmin ettigimiz, bu engeleri kabullenmek ve hayata isyan etmek yerine buna gogus geren, onun yanında olmak icin her seyi yapan babası.
O soru sorma yasındaki cocugun sordugu birkac soru belkide degistirdi hayatını. Bu yolculuktaki ilk soruları baba resim nedir? Cizmek nedir?nasıl olur? Du diyor saygıdeger ...
Babası gorme engelli ogluna bıkmadan usanmadan anlatmaya calısıyor merak ettigi seyleri. Nihayetinde bir seyler cizmeye baslıyor marangoz babasının yardımıyla. Cunku o baba isini gucunu bırakıp cocugunun parmaklarıyla dokunup algılayabilmesi icin merak ettigi her seyi oyup ona yol gosteren bir baba. Esref ARMAGAN bu sekilde gorerek degil ama hissederek cisimlerin gorusunuslerini beyninde yer ettirmeye baslıyor. Aynı zamanda bu calısmalar devam ederken sorularda sorulmaya devam ediyor tabii... Bu seferki soru biraz zorluyor babayı cunku perspektifin ne oldugunu merak ediyor cocuk. Bu kez bilgisinin yetersiz kaldıgının farkına varan baba tutuyor o cocugun elinden ve onu Mimar Sinan Universitesine goturuyor. Orada uzmanlar tarafından perspektif anlatılmaya calısılıyor ve esref armagan artık bir boyut daha atlıyor.
Onun icin cesitli ozel materyaller hazırlanıyor, tum altyapılar saglanıyor fakat gundeme yeni bir soru doguyor. Peki ya renkler? Renkleri hic gormemis bir insanın beyninde bunları nasıl canlandırabilirsiniz? Bunların ne oldugu anlatılıyor ve kendisi kendine gore bir sıraya diziyor. Seneler gectikce hangi cismin ne renk olduguda kafasına yerlesiyor Esref Armaganın ki o suan 58 yasında cesitli oduller almıs, o sanatla dolup tasan beyni , resim tutkusuyla carpan kalbi cesitli arastırmalara konuk olmustur. Benim tanıdıgım, hayran oldugum insanı sizde tanıyın istedim. Bir de her seyden ne kadar cabuk pes ettigimizi, sikayet ettigimizi halbuki ne fırsatlara, sanslara sahip oldugumuzu bir kez daha hatırlamayı, sukretmeyi ve yolumuza pes etmeden devam etmeyi bilmemiz gerektiginin farkındasınız degil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder